ชื่อผู้ติดต่อ : Karen
หมายเลขโทรศัพท์ : 13892020662
WhatsApp : +8613892020662
September 18, 2021
การรักษานี้ใช้กับสปีชีส์ต่อไปนี้:
สำหรับใช้ในสุนัขและแมวเท่านั้น
ข้อควรระวัง: กฎหมายของรัฐบาลกลางกำหนดให้ใช้ยานี้โดยหรือตามคำสั่งของสัตวแพทย์ที่ได้รับอนุญาต
| กฎหมายของรัฐบาลกลางห้ามไม่ให้ใช้ยานี้นอกฉลากในสัตว์ที่ผลิตอาหาร |
Marbofloxacin เป็นสารต้านแบคทีเรียในวงกว้างสังเคราะห์จากกลุ่ม fluoroquinolone ของสารเคมีบำบัดMarbofloxacin คือการกำหนดที่ไม่ใช่กรรมสิทธิ์สำหรับ 9-fluoro-2,3-dihydro-3-methyl-10- (4-methyl-1-piperazinyl)-7-oxo-7H-pyrido[3,2,1-ij] [4,1,2] กรดเบนซอกซาไดอะซีน-6-คาร์บอกซิลิกสูตรเชิงประจักษ์คือ C17ชม19FN4อู๋4และน้ำหนักโมเลกุลเท่ากับ 362.36สารประกอบนี้ละลายได้ในน้ำอย่างไรก็ตามความสามารถในการละลายจะลดลงในสภาวะที่เป็นด่างค่าสัมประสิทธิ์การแบ่งส่วนของเอ็น-ออกทานอล/น้ำ (Kow) คือ 0.835 วัดที่ pH 7 และ 25°C
รูปที่ 1: โครงสร้างทางเคมีของมาร์โบฟลอกซาซิน
ในหลอดทดลองการจับโปรตีนในพลาสมาของมาร์โบฟลอกซาซินในสุนัขเท่ากับ 9.1% และในแมวเท่ากับ 7.3%ในแมว ประมาณ 70% ของขนาดยาทางปากจะถูกขับออกทางปัสสาวะในรูปของมาร์โบฟลอกซาซินและเมแทบอไลต์ โดยประมาณ 85% ของสารที่ถูกขับออกมาเป็นยาที่ไม่เปลี่ยนแปลงค่าพารามิเตอร์ทางเภสัชจลนศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับการให้ยาทางหลอดเลือดดำถูกประเมินในการศึกษาสุนัขบีเกิ้ลผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพดี 6 ตัว และสรุปไว้ในตารางที่ 1 การดูดซึมอย่างสมบูรณ์หลังการให้ยาเม็ดแบบรับประทานกับสัตว์ชนิดเดียวกันคือ 94%
ความเข้มข้นของ Marbofloxacin ในพลาสมาถูกกำหนดเมื่อเวลาผ่านไปในสุนัขบีเกิ้ลที่เป็นผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพดี (6 สุนัขต่อกลุ่มยา) ตามขนาดรับประทานครั้งเดียวที่ 1.25 มก./ปอนด์ หรือ 2.5 มก./ปอนด์การดูดซึมของมาร์โบฟล็อกซาซินที่รับประทานจะเพิ่มขึ้นตามสัดส่วนในช่วงขนาดยา 1.25 ถึง 2.5 มก./ปอนด์ความเข้มข้นของ Marbofloxacin ในพลาสมาถูกกำหนดในช่วงเวลาหนึ่งในแมวเพศผู้ที่มีสุขภาพดี 7 ตัว หลังจากได้รับยา 2.5 มก./ปอนด์ ทางปากเพียงครั้งเดียวพารามิเตอร์ทางเภสัชจลนศาสตร์ในพลาสมาหลังการให้ยาทางปากของสุนัขและแมวถูกสรุปไว้ในรูปที่ 2 และ 3 และในตารางที่ 2 จากค่าครึ่งชีวิตการกำจัดขั้วและช่วงการให้ยา ระดับของสภาวะคงตัวจะถึงระดับหลังจากให้ยาครั้งที่ 3 และคาดว่าจะเป็น ในสุนัขประมาณ 25% และแมวมากกว่าแมว 35% ที่ได้รับหลังการให้ยาเพียงครั้งเดียวMarbofloxacin มีการกระจายอย่างกว้างขวางในเนื้อเยื่อสุนัขความเข้มข้นของเนื้อเยื่อของมาร์โบฟลอกซาซินถูกกำหนดในสุนัขบีเกิ้ลเพศผู้ที่มีสุขภาพดี (4 ตัวต่อช่วงเวลา) ที่ 2, 18 และ 24 ชั่วโมงหลังการให้ยารับประทานครั้งเดียว (1.25 หรือ 2.5 มก./ปอนด์) และสรุปไว้ในตารางที่ 3a และ 3b
| ตารางที่ 1: ค่าพารามิเตอร์ทางเภสัชจลนศาสตร์เฉลี่ยหลังการให้ยา marbofloxacin ทางเส้นเลือดแก่สุนัขบีเกิ้ลผู้ใหญ่ 6 ตัวที่ขนาด 2.5 มก./ปอนด์ | |
| พารามิเตอร์ |
ค่าประมาณ ± SD* n=6 |
| ระยะห่างของร่างกายทั้งหมด (mL/h•kg) | 94 ± 8 |
| ปริมาณการกระจายที่สภาวะคงตัว VNS, (ลิตร/กก.) | 1.19 ± 0.08 |
| AUC0-inf (ไมโครก.ชม./มล.) | 59 ± 5 |
| ค่าครึ่งชีวิตการกำจัดพลาสมาของเทอร์มินัล t1/2(ชม) | 9.5 ± 0.7 |
| * SD = ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน | |
| ตารางที่ 2: ค่าพารามิเตอร์ทางเภสัชจลนศาสตร์เฉลี่ยหลังการให้ยา marbofloxacin แบบรับประทานแก่สุนัขบีเกิ้ลผู้ใหญ่ที่ขนาด 1.25 มก./ปอนด์ หรือ 2.5 มก./ปอนด์ และสำหรับแมวที่ 2.5 มก./ปอนด์ | |||
| พารามิเตอร์ |
หมา ค่าประมาณ ± SD* (1.25 มก./ปอนด์) n=6 |
หมา ค่าประมาณ ± SD* (2.5 มก./ปอนด์) n=6 |
แมว ค่าประมาณ ± SD* (2.5 มก./ปอนด์) n=7 |
| เวลาความเข้มข้นสูงสุด Tmax (ชม) | 1.5 ± 0.3 | 1.8 ± 0.3 | 1.2 ± 0.6 |
| ความเข้มข้นสูงสุด Cmax, (ไมโครกรัม/มล.) | 2.0 ± 0.2 | 4.2 ± 0.5 | 4.8 ± 0.7 |
| AUC0-inf (ไมโครก.ชม./มล.) | 31.2 ± 1.6 | 64 ± 8 | 70 ± 6 |
| ค่าครึ่งชีวิตการกำจัดพลาสมาของเทอร์มินัล t1/2(ชม) | 10.7 ± 1.6 | 10.9 ± 0.6 | 12.7 ± 1.1 |
|
ค่าเฉลี่ยขนาดยาที่ให้แก่สุนัขคือ 1.22 มก./ปอนด์ และ 2.56 มก./ปอนด์ ตามลำดับ และค่าเฉลี่ยขนาดยาจริงที่ให้แก่แมวคือ 2.82 มก./ปอนด์ * SD = ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน |
|||
รูปที่ 2: ความเข้มข้นเฉลี่ยในพลาสมา (ไมโครก./มล.) หลังการให้ยามาร์โบฟลอกซาซินแบบรับประทานครั้งเดียวกับสุนัขบีเกิ้ลที่โตเต็มวัยที่ขนาด 1.25 มก./ปอนด์ หรือ 2.5 มก./ปอนด์
* ดูตารางที่ 4 ใน จุลชีววิทยา ส่วนสำหรับข้อมูล MIC
รูปที่ 3: ความเข้มข้นเฉลี่ยในพลาสมา (ไมโครก./มล.) หลังการให้ยามาร์โบฟลอกซาซินแบบรับประทานครั้งเดียวแก่แมวโตเต็มวัยที่ขนาด 2.5 มก./ปอนด์
* ดูตาราง 5 นิ้ว จุลชีววิทยา ส่วนสำหรับข้อมูล MIC
| ตารางที่ 3a: การกระจายเนื้อเยื่อหลังการให้ยา marbofloxacin แบบรับประทานครั้งเดียวแก่สุนัขบีเกิ้ลผู้ใหญ่ที่ขนาด 1.25 มก./ปอนด์ | |||
|
ความเข้มข้นของ Marbofloxacin (ไมโครกรัม/กรัม ± SD*) |
|||
| เนื้อเยื่อ |
2 ชั่วโมง (n=4) |
18 ชั่วโมง (n=4) |
24 ชั่วโมง (n=4) |
| กระเพาะปัสสาวะ | 4.8 ± 1.1 | 2.6 ± 1.5 | 1.11 ± 0.19 |
| ไขกระดูก | 3.1 ± 0.5 | 1.5 ± 1.5 | 0.7 ± 0.2 |
| อุจจาระ | 15 ± 9 | 48 ± 40 | 26 ± 11 |
| jejunum | 3.6 ± 0.5 | 1.3 ± 1.0 | 0.7 ± 0.3 |
| ไต | 7.1 ± 1.7 | 1.4 ± 0.5 | 0.9 ± 0.3 |
| ปอด | 3.0 ± 0.5 | 0.8 ± 0.2 | 0.57 ± 0.19 |
| ต่อมน้ำเหลือง | 5.5 ± 1.1 | 1.3 ± 0.3 | 1.0 ± 0.3 |
| กล้ามเนื้อ | 4.1 ± 0.3 | 1.0 ± 0.3 | 0.7 ± 0.2 |
| ต่อมลูกหมาก | 5.6 ± 1.4 | 1.8 ± 0.6 | 1.1 ± 0.4 |
| ผิว | 1.9 ± 0.6 | 0.41 ± 0.13 | 0.32 ± 0.08 |
| * SD = ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน | |||
| ตารางที่ 3b: การกระจายเนื้อเยื่อหลังการให้ยา marbofloxacin แบบรับประทานครั้งเดียวแก่สุนัขบีเกิ้ลผู้ใหญ่ที่ขนาด 2.5 มก./ปอนด์ | |||
| ความเข้มข้นของมาร์โบฟลอกซาซิน (ไมโครกรัม/กรัม ± SD*) | |||
| เนื้อเยื่อ |
2 ชั่วโมง (n=4) |
18 ชั่วโมง (n=4) |
24 ชั่วโมง (n=4) |
| กระเพาะปัสสาวะ | 12 ± 4 | 6 ±7 | 1.8 ± 0.4 |
| ไขกระดูก | 4.6 ± 1.5 | 1.28 ± 0.13 | 0.9 ± 0.3 |
| อุจจาระ | 18 ± 3 | 52 ± 17 | 47 ± 28 |
| jejunum | 7.8 ± 1.1 | 2.0 ± 0.3 | 1.1 ± 0.3 |
| ไต | 12.7 ± 1.7 | 2.7 ± 0.3 | 1.6 ± 0.2 |
| ปอด | 5.48 ± 0.17 | 1.45 ± 0.19 | 1.0 ± 0.2 |
| ต่อมน้ำเหลือง | 8.3 ± 0.7 | 2.3 ± 0.5 | 2.03 ± 0.06 |
| กล้ามเนื้อ | 7.5 ± 0.5 | 1.8 ± 0.3 | 1.20 ± 0.12 |
| ต่อมลูกหมาก | 11 ± 3 | 2.7 ± 1.0 | 2.0 ± 0.5 |
| ผิว | 3.20 ± 0.33 | 0.705 ± 0.013 | 0.46 ± 0.09 |
| * SD = ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน | |||
จุลชีววิทยา:การกระทำหลักของฟลูออโรควิโนโลนคือการยับยั้งเอนไซม์แบคทีเรีย DNA gyraseในสิ่งมีชีวิตที่อ่อนแอ ฟลูออโรควิโนโลนสามารถฆ่าเชื้อแบคทีเรียได้อย่างรวดเร็วที่ความเข้มข้นค่อนข้างต่ำMarbofloxacin ฆ่าเชื้อแบคทีเรียต่อสิ่งมีชีวิตที่เป็นแกรมลบและแกรมบวกในวงกว้างความเข้มข้นต่ำสุดในการยับยั้ง (MICs) ของเชื้อโรคที่แยกได้ในการศึกษาภาคสนามทางคลินิกที่ดำเนินการในสหรัฐอเมริกาถูกกำหนดโดยใช้มาตรฐานคณะกรรมการแห่งชาติเพื่อมาตรฐานห้องปฏิบัติการทางคลินิก (NCCLS) และแสดงไว้ในตารางที่ 4 และ 5
| ตารางที่ 4: ค่า MIC* (ไมโครg/mL) ของ marbofloxacin ต้านเชื้อก่อโรคที่แยกได้จากผิวหนัง เนื้อเยื่ออ่อน และการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะในสุนัขที่ลงทะเบียนในการศึกษาทางคลินิกที่ดำเนินการระหว่างปี 2537-2539 | |||||
| สิ่งมีชีวิต | จำนวนไอโซเลท | MIC50 | MIC90 | ช่วงไมค์ | |
| Staphylococcus intermedius | 135 | 0.25 | 0.25 | 0.125 - 2 | |
| Escherichia coli | 61 | 0.03 | 0.06 | 0.015 - 2 | |
| โพรทูส มิราบิลิส |
ติดต่อกับพวกเรา
ป้อนข้อความของคุณ หมวดหมู่
ติดต่อเรา
| ||||
